attonitus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | attonitŭs | attonitūs | 
| Vocatif | attonitŭs | attonitūs | 
| Accusatif | attonitum | attonitūs | 
| Génitif | attonitūs | attonituum | 
| Datif | attonitūi ou attonitū | attonitibus | 
| Ablatif | attonitū | attonitibus | 
attonitus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | attonitus | attonită | attonitum | attonitī | attonitae | attonită | 
| Vocatif | attonite | attonită | attonitum | attonitī | attonitae | attonită | 
| Accusatif | attonitum | attonităm | attonitum | attonitōs | attonitās | attonită | 
| Génitif | attonitī | attonitae | attonitī | attonitōrŭm | attonitārŭm | attonitōrŭm | 
| Datif | attonitō | attonitae | attonitō | attonitīs | attonitīs | attonitīs | 
| Ablatif | attonitō | attonitā | attonitō | attonitīs | attonitīs | attonitīs | 
attonitus \Prononciation ?\
Références
- « attonitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 184)