astriloquus
Latin
Étymologie
- Composé de astrum et de loquor ; voir astrologus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | astriloquus | astriloquă | astriloquum | astriloquī | astriloquae | astriloquă |
| Vocatif | astriloque | astriloquă | astriloquum | astriloquī | astriloquae | astriloquă |
| Accusatif | astriloquum | astriloquăm | astriloquum | astriloquōs | astriloquās | astriloquă |
| Génitif | astriloquī | astriloquae | astriloquī | astriloquōrŭm | astriloquārŭm | astriloquōrŭm |
| Datif | astriloquō | astriloquae | astriloquō | astriloquīs | astriloquīs | astriloquīs |
| Ablatif | astriloquō | astriloquā | astriloquō | astriloquīs | astriloquīs | astriloquīs |
astriloquus \Prononciation ?\
- Qui parle des astres.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « astriloquus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « astriloquus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage