assultus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | assultŭs | assultūs |
| Vocatif | assultŭs | assultūs |
| Accusatif | assultum | assultūs |
| Génitif | assultūs | assultuum |
| Datif | assultūi ou assultū |
assultibus |
| Ablatif | assultū | assultibus |
assultus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | assultus | assultă | assultum | assultī | assultae | assultă |
| Vocatif | assulte | assultă | assultum | assultī | assultae | assultă |
| Accusatif | assultum | assultăm | assultum | assultōs | assultās | assultă |
| Génitif | assultī | assultae | assultī | assultōrŭm | assultārŭm | assultōrŭm |
| Datif | assultō | assultae | assultō | assultīs | assultīs | assultīs |
| Ablatif | assultō | assultā | assultō | assultīs | assultīs | assultīs |
assultus \Prononciation ?\
Références
- « assultus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage