assoupie
Français
Étymologie
- Du participe passé du verbe assoupir.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| assoupie | assoupies |
| \a.su.pi\ | |
assoupie \a.su.pi\ féminin (pour un homme, on dit : assoupi)
- Femme dans un demi-sommeil.
L’assoupie devient alors l’abandonnée, la délaissée...
— (Miguel Egaña, Les filles du sommeil: Belles au bois dormant et autres belles endormies, 2014)
Traductions
- Anglais : dozer (en)
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | assoupi \a.su.pi\ |
assoupis \a.su.pi\ |
| Féminin | assoupie \a.su.pi\ |
assoupies \a.su.pi\ |
assoupie \a.su.pi\
- Féminin singulier de assoupi.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe assoupir | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | ||
| (féminin singulier) assoupie | ||
assoupie \a.su.pi\
- Participe passé féminin singulier de assoupir.
Prononciation
- Lyon (France) : écouter « assoupie [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes