artifex
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | artĭfex | artĭfĭcēs |
| Vocatif | artĭfex | artĭfĭcēs |
| Accusatif | artĭfĭcem | artĭfĭcēs |
| Génitif | artĭfĭcis | artĭfĭcum |
| Datif | artĭfĭcī | artĭfĭcibus |
| Ablatif | artĭfĭcĕ | artĭfĭcibus |
artifex \Prononciation ?\ masculin
- Artisan, celui qui pratique un métier avec art, artiste.
qualis artifex pereo!
— (Suétone)- Quel artiste périt avec moi !
- Maître dans un art, spécialiste.
- Auteur, créateur de quelque chose.
artifex mundi
— (Cicéron. Tim. 6)- le créateur de l’univers.
Apparentés étymologiques
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | artifex | artifex | artifex | artificēs | artificēs | artificia |
| Vocatif | artifex | artifex | artifex | artificēs | artificēs | artificia |
| Accusatif | artificem | artificem | artifex | artificēs | artificēs | artificia |
| Génitif | artificis | artificis | artificis | artificium | artificium | artificium |
| Datif | artificī | artificī | artificī | artificibus | artificibus | artificibus |
| Ablatif | artificī | artificī | artificī | artificibus | artificibus | artificibus |
artifex \Prononciation ?\
- Habile, adroit.
- Fait avec art.
Proverbes et phrases toutes faites
- homo artifex
Références
- « artifex », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 167)