armonica
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| armonica | armonicas |
| \Prononciation ?\ | |
armonica \Prononciation ?\ féminin (graphie ABCD)
- (Musique) Harmonica.
Références
- Régis Auffray, Le Petit Matao, Rue des Scribes, 2007, 1000 pages, ISBN 978-2-90606464-5, page 92
Italien
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| armonica \ar.ˈmɔ.ni.ka\ |
armoniche \ar.ˈmɔ.ni.ke\ |
armonica \ar.ˈmɔ.ni.ka\ féminin
Dérivés
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | armonico \ar.ˈmɔ.ni.ko\ |
armonici \ar.ˈmɔ.ni.t͡ʃi\ |
| Féminin | armonica \ar.ˈmɔ.ni.ka\ |
armoniche \ar.ˈmɔ.ni.ke\ |
armonica \ar.ˈmɔ.ni.ka\
- Féminin singulier de armonico.
Dérivés
- distorsione armonica (« distorsion harmonique »)
- mano armonica (« main harmonique »)
- armonicamente (« harmoniquement »)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- armonica sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | armonic \aɾmuˈnik\ |
armonics \aɾmuˈnit͡s\ |
| Féminin | armonica \aɾmuˈni.ko̞\ |
armonicas \aɾmuˈni.ko̞s\ |
armonica \aɾmuˈniko̯\ féminin singulier (graphie normalisée)
- Féminin singulier de armonic.