armata
: armată
Espéranto
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | armis | armas | armos |
| Participe actif | arminta(j,n) | armanta(j,n) | armonta(j,n) |
| Participe passif | armita(j,n) | armata(j,n) | armota(j,n) |
| Adverbe actif | arminte | armante | armonte |
| Adverbe passif | armite | armate | armote |
| Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif |
| Présent | armus | armu | armi |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
armata \ar.ˈma.ta\
Antonymes
Italien
Étymologie
- Substantivation du latin armata (« armée »).
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| armata \ar.ˈma.ta\ |
armate \ar.ˈma.te\ |
armata \ar.ˈma.ta\ féminin
Dérivés
- Armata Rossa (« Armée rouge »)
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | armato \ar.ˈma.to\ |
armati \ar.ˈma.ti\ |
| Féminin | armata \ar.ˈma.ta\ |
armate \ar.ˈma.te\ |
armata \ar.ˈma.ta\
Dérivés
- a mano armata (« à main armée »)
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe armare | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | ||
| (féminin singulier) armata | ||
armata \ar.ˈma.ta\
- Participe passé au féminin singulier du verbe armare.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Forme de verbe
armata \Prononciation ?\