aristotéliciens
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | aristotélicien \a.ʁis.tɔ.te.li.sjɛ̃\ |
aristotéliciens \a.ʁis.tɔ.te.li.sjɛ̃\ |
| Féminin | aristotélicienne \a.ʁis.tɔ.te.li.sjɛn\ |
aristotéliciennes \a.ʁis.tɔ.te.li.sjɛn\ |
aristotéliciens \a.ʁis.tɔ.te.li.sjɛ̃\
- Masculin pluriel de aristotélicien.
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| aristotélicien | aristotéliciens |
| \a.ʁis.tɔ.te.li.sjɛ̃\ | |
aristotéliciens \a.ʁis.tɔ.te.li.sjɛ̃\ masculin
- Pluriel de aristotélicien.
Prononciation
- \a.ʁis.tɔ.te.li.sjɛ̃\
- France (Île-de-France) (avec sigmatisme latéral) : écouter « aristotéliciens [a.ʁiɬ͡s.tɔ.te.li.ɬ͡sjɛ̃] »