argumentatus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | argumentatus | argumentată | argumentatum | argumentatī | argumentatae | argumentată | 
| Vocatif | argumentate | argumentată | argumentatum | argumentatī | argumentatae | argumentată | 
| Accusatif | argumentatum | argumentatăm | argumentatum | argumentatōs | argumentatās | argumentată | 
| Génitif | argumentatī | argumentatae | argumentatī | argumentatōrŭm | argumentatārŭm | argumentatōrŭm | 
| Datif | argumentatō | argumentatae | argumentatō | argumentatīs | argumentatīs | argumentatīs | 
| Ablatif | argumentatō | argumentatā | argumentatō | argumentatīs | argumentatīs | argumentatīs | 
argumentatus \Prononciation ?\
Références
- « argumentatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 160)