apoplecticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἀποπληκτικός, apoplektikos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | apoplecticus | apoplectică | apoplecticum | apoplecticī | apoplecticae | apoplectică | 
| Vocatif | apoplectice | apoplectică | apoplecticum | apoplecticī | apoplecticae | apoplectică | 
| Accusatif | apoplecticum | apoplecticăm | apoplecticum | apoplecticōs | apoplecticās | apoplectică | 
| Génitif | apoplecticī | apoplecticae | apoplecticī | apoplecticōrŭm | apoplecticārŭm | apoplecticōrŭm | 
| Datif | apoplecticō | apoplecticae | apoplecticō | apoplecticīs | apoplecticīs | apoplecticīs | 
| Ablatif | apoplecticō | apoplecticā | apoplecticō | apoplecticīs | apoplecticīs | apoplecticīs | 
apoplecticus \Prononciation ?\
- (Médecine) Apoplectique.
Références
- « apoplecticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage