aphanticus
Latin
Étymologie
- En grec ancien ἀφαντικά, aphantiká (« friches »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | aphanticus | aphantică | aphanticum | aphanticī | aphanticae | aphantică |
| Vocatif | aphantice | aphantică | aphanticum | aphanticī | aphanticae | aphantică |
| Accusatif | aphanticum | aphanticăm | aphanticum | aphanticōs | aphanticās | aphantică |
| Génitif | aphanticī | aphanticae | aphanticī | aphanticōrŭm | aphanticārŭm | aphanticōrŭm |
| Datif | aphanticō | aphanticae | aphanticō | aphanticīs | aphanticīs | aphanticīs |
| Ablatif | aphanticō | aphanticā | aphanticō | aphanticīs | aphanticīs | aphanticīs |
aphanticus \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « aphanticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage