aonik
Breton
Étymologie
Dérivé de
aon
(«
peur
»), avec le suffixe
-ik
.
Adjectif
Nature
Forme
Positif
aonik
Comparatif
aonikocʼh
Superlatif
aonikañ
Exclamatif
aonikat
aonik
\ˈãw.nik\
Craintif
,
peureux
.
Appréhensif
.
Variantes orthographiques
aonig
(
orthographe interdialectale
)
Synonymes
aonus