annularius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | annularius | annulariă | annularium | annulariī | annulariae | annulariă |
| Vocatif | annularie | annulariă | annularium | annulariī | annulariae | annulariă |
| Accusatif | annularium | annulariăm | annularium | annulariōs | annulariās | annulariă |
| Génitif | annulariī | annulariae | annulariī | annulariōrŭm | annulariārŭm | annulariōrŭm |
| Datif | annulariō | annulariae | annulariō | annulariīs | annulariīs | annulariīs |
| Ablatif | annulariō | annulariā | annulariō | annulariīs | annulariīs | annulariīs |
annularius \Prononciation ?\
Références
- « annularius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 130)