annonarius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | annonarius | annonariă | annonarium | annonariī | annonariae | annonariă |
| Vocatif | annonarie | annonariă | annonarium | annonariī | annonariae | annonariă |
| Accusatif | annonarium | annonariăm | annonarium | annonariōs | annonariās | annonariă |
| Génitif | annonariī | annonariae | annonariī | annonariōrŭm | annonariārŭm | annonariōrŭm |
| Datif | annonariō | annonariae | annonariō | annonariīs | annonariīs | annonariīs |
| Ablatif | annonariō | annonariā | annonariō | annonariīs | annonariīs | annonariīs |
annonarius \Prononciation ?\
- De vivres, de provisions.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « annonarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage