ankouaat
Étymologie
Verbe
ankouaat \ãŋ.ku.ˈɑːt\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale ankoua- (pronominal : en em ankouaat)
- Oublier.
« Krediñ a ran emaomp oc’h ankouaat hor c’hlañvour ! »
— (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, page 87)- « Je crois que nous sommes en train d’oublier notre malade ! »
 
 
Synonymes
Dérivés
- ankouaadenn
 - ankouaañs
 - ankouaenn
 - ankouaer
 - ankouaerez
 - ankouaet
 - ankouaezh
 - ankouaus
 
Vocabulaire apparenté par le sens
- disoñjal
 - disoñjiñ
 
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
 - ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 422a