anhelus
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe anheli | |
|---|---|
| Conditionnel | anhelus |
anhelus \an.ˈhe.lus\
- Conditionnel de anheli.
Latin
Étymologie
- De anhelo.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | anhelus | anhelă | anhelum | anhelī | anhelae | anhelă |
| Vocatif | anhele | anhelă | anhelum | anhelī | anhelae | anhelă |
| Accusatif | anhelum | anhelăm | anhelum | anhelōs | anhelās | anhelă |
| Génitif | anhelī | anhelae | anhelī | anhelōrŭm | anhelārŭm | anhelōrŭm |
| Datif | anhelō | anhelae | anhelō | anhelīs | anhelīs | anhelīs |
| Ablatif | anhelō | anhelā | anhelō | anhelīs | anhelīs | anhelīs |
anhelus \Prononciation ?\ masculin
Synonymes
Dérivés dans d’autres langues
- Espagnol : anhelo
Références
- « anhelus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage