| Voir la conjugaison du verbe amonestar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que (yo) amonestaren |
| que (tú) amonestaren | ||
| que (vos) amonestaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) amonestaren | ||
| que (nosotros-as) amonestaren | ||
| que (vosotros-as) amonestaren | ||
| que (os) amonestaren | ||
| (ellos-as/ustedes) amonestaren | ||
| Imparfait (en -ra) | que (yo) amonestaren | |
| que (tú) amonestaren | ||
| que (vos) amonestaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) amonestaren | ||
| que (nosotros-as) amonestaren | ||
| que (vosotros-as) amonestaren | ||
| que (os) amonestaren | ||
| (ellos-as/ustedes) amonestaren | ||
| Imparfait (en -se) | que (yo) amonestaren | |
| que (tú) amonestaren | ||
| que (vos) amonestaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) amonestaren | ||
| que (nosotros-as) amonestaren | ||
| que (vosotros-as) amonestaren | ||
| que (os) amonestaren | ||
| (ellos-as/ustedes) amonestaren | ||
| Futur | que (yo) amonestaren | |
| que (tú) amonestaren | ||
| que (vos) amonestaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) amonestaren | ||
| que (nosotros-as) amonestaren | ||
| que (vosotros-as) amonestaren | ||
| que (os) amonestaren | ||
| (ellos-as/ustedes) amonestaren | ||
amonestaren \a.mo.nesˈta.ɾen\