ambactos
Gaulois
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Cas | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | « classique » | ambactos | Nominatif | « classique » | ; *ambactī |
| tardif | *ambacto | archaïque | ; *ambactoi | ||
| Vocatif | *ambacte | Vocatif | incertain | *ambacti | |
| Accusatif | « classique » | *ambacton *ambactom |
Accusatif | *ambactūs | |
| tardif | *ambacto | ||||
| Génitif | *ambactī | Génitif | *ambacton *ambactom | ||
| Datif | ancien | *ambactūi | Datif | *ambactobo | |
| tardif | *ambactū | ||||
| Locatif | incertain | in *ambactē | Locatif | non attesté | ? |
| Instrumental-sociatif | *ambactū | Instrumental-sociatif | *ambactūs | ||
| *ambactūis | |||||
| Annexes et références | |||||
ambactos *\Prononciation ?\ masculin
Synonymes
Dérivés dans d’autres langues
- Latin : ambactus
- Ancien français : ambas, abais
- Français : ambassade, ambassadeur
- Italien : ambaciata
- Occitan : ambaissada
Références
- 1 2 Xavier Delamarre, Dictionnaire de la langue gauloise : une approche linguistique du vieux-celtique continental, préf. de Pierre-Yves Lambert, Errance, Paris, 2003, 2e édition, ISBN 978-2-87772237-7, page 40-41
- ↑ Jean-Paul Savignac, Dictionnaire français-gaulois, La Différence, Paris, 2004, ISBN 978-2-72911529-6, page 308