altarium
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | altarium | altaria |
| Vocatif | altarium | altaria |
| Accusatif | altarium | altaria |
| Génitif | altariī | altariōrum |
| Datif | altariō | altariīs |
| Ablatif | altariō | altariīs |
altarium \alˈta.ɾi.um\ neutre
- (Religion) Autel, sanctuaire.
…in ascensu altarii sancti gloriam dedit sanctitatis amictum in accipiendo autem partes de manu sacerdotum et ipse stans iuxta aram circa illum corona fratrum quasi plantatio cedri in monte Libano
— (Ecclesiasticus, 50, 12)- …et qu’il montait à l’autel saint, il faisait resplendir les abords du sanctuaire. Mais quand il recevait les parties des victimes des mains des prêtres, et se tenait debout près du foyer de l’autel, ses frères formant une couronne autour de lui, alors il paraissait comme un cèdre majestueux sur le Liban
Variantes
Notes
- Ce mot est utilisé au pluriel avec un sens singulier.
Forme de nom commun
altarium \Prononciation ?\
- Génitif pluriel de altare.
Références
- « altarium », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage