albens
: Albens
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | albens | albens | albens | albentēs | albentēs | albentia |
| Vocatif | albens | albens | albens | albentēs | albentēs | albentia |
| Accusatif | albentem | albentem | albens | albentēs | albentēs | albentia |
| Génitif | albentis | albentis | albentis | albentium | albentium | albentium |
| Datif | albentī | albentī | albentī | albentibus | albentibus | albentibus |
| Ablatif | albentī | albentī | albentī | albentibus | albentibus | albentibus |
albens \Prononciation ?\ deuxième classe faux imparisyllabique
- Participe présent de albo, albeo :
- Blanc, blanchissant, tirant sur le blanc, blanchâtre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Blanc, blanchissant, tirant sur le blanc, blanchâtre.
Synonymes
Références
- « albens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 94)