aklamo
Espéranto
Étymologie
- (Date à préciser) Composé de la racine aklam (« acclamer ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | aklamo \a.ˈkla.mo\ |
aklamoj \a.ˈkla.moj\ |
| Accusatif | aklamon \a.ˈkla.mon\ |
aklamojn \a.ˈkla.mojn\ |
aklamo \a.ˈkla.mo\
- Acclamation.
Kiam la vic-reĝo aperis en la loĝio, Azianoj kaj Egiptanoj, kolektiĝintaj en la cirko, akceptis lin per laŭta aklamo.
— (Kabe, La Faraono, 1907)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « aklamo [Prononciation ?] »