ajeno

Espagnol

Étymologie

Du latin alienus.

Adjectif

Genre Singulier Pluriel
Masculin ajeno
\a.ˈxe.no\
ajenos
\a.ˈxe.nos\
Féminin ajena
\a.ˈxe.na\
ajenas
\a.ˈxe.nas\

ajeno \a.ˈxe.no\

  1. D’autrui, étranger.
    • En las aeronaves de entrenamiento los pilotos no son ajenos a los inconvenientes de la exposición a una temperatura elevada generada por radiación solar, equipos, entre otros.
      Dans les avions d'entraînement, les pilotes ne sont pas étrangers à l'exposition aux températures élevées provoquées par le soleil, les équipements et autres.

Apparentés étymologiques

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe ajenar
Indicatif Présent (yo) ajeno
(tú) ajeno
(vos) ajeno
(él/ella/ello/usted) ajeno
(nosotros-as) ajeno
(vosotros-as) ajeno
(os) ajeno
(ellos-as/ustedes) ajeno
Imparfait (yo) ajeno
(tú) ajeno
(vos) ajeno
(él/ella/ello/usted) ajeno
(nosotros-as) ajeno
(vosotros-as) ajeno
(os) ajeno
(ellos-as/ustedes) ajeno
Passé simple (yo) ajeno
(tú) ajeno
(vos) ajeno
(él/ella/ello/usted) ajeno
(nosotros-as) ajeno
(vosotros-as) ajeno
(os) ajeno
(ellos-as/ustedes) ajeno
Futur simple (yo) ajeno
(tú) ajeno
(vos) ajeno
(él/ella/ello/usted) ajeno
(nosotros-as) ajeno
(vosotros-as) ajeno
(os) ajeno
(ellos-as/ustedes) ajeno

ajeno \aˈxe.no\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de ajenar.

Prononciation

Étymologie

De l’espagnol ajeno (même sens).

Adjectif

ajeno \a.ˈxe.no\

  1. D’autrui.
    • Bo a kujé ma nimao ajeno.
      Tu as pris les animaux des autres.
  2. Pauvre, qui inspire la commisération
    • Ele a topetá ku moná ajeno.
      Il a frappé le pauvre garçon