| Voir la conjugaison du verbe afrontar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que (yo) afronten |
| que (tú) afronten | ||
| que (vos) afronten | ||
| que (él/ella/ello/usted) afronten | ||
| que (nosotros-as) afronten | ||
| que (vosotros-as) afronten | ||
| que (os) afronten | ||
| (ellos-as/ustedes) afronten | ||
| Imparfait (en -ra) | que (yo) afronten | |
| que (tú) afronten | ||
| que (vos) afronten | ||
| que (él/ella/ello/usted) afronten | ||
| que (nosotros-as) afronten | ||
| que (vosotros-as) afronten | ||
| que (os) afronten | ||
| (ellos-as/ustedes) afronten | ||
| Imparfait (en -se) | que (yo) afronten | |
| que (tú) afronten | ||
| que (vos) afronten | ||
| que (él/ella/ello/usted) afronten | ||
| que (nosotros-as) afronten | ||
| que (vosotros-as) afronten | ||
| que (os) afronten | ||
| (ellos-as/ustedes) afronten | ||
| Futur | que (yo) afronten | |
| que (tú) afronten | ||
| que (vos) afronten | ||
| que (él/ella/ello/usted) afronten | ||
| que (nosotros-as) afronten | ||
| que (vosotros-as) afronten | ||
| que (os) afronten | ||
| (ellos-as/ustedes) afronten | ||
| Impératif | Présent | (tú) afronten |
| (vos) afronten | ||
| (usted) afronten | ||
| (nosotros-as) afronten | ||
| (vosotros-as) afronten | ||
| (os) afronten | ||
| (ustedes) afronten | ||
afronten \aˈfɾon.ten\