aeternus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | aeternus | aeternă | aeternum | aeternī | aeternae | aeternă |
| Vocatif | aeterne | aeternă | aeternum | aeternī | aeternae | aeternă |
| Accusatif | aeternum | aeternăm | aeternum | aeternōs | aeternās | aeternă |
| Génitif | aeternī | aeternae | aeternī | aeternōrŭm | aeternārŭm | aeternōrŭm |
| Datif | aeternō | aeternae | aeternō | aeternīs | aeternīs | aeternīs |
| Ablatif | aeternō | aeternā | aeternō | aeternīs | aeternīs | aeternīs |
aeternus \Prononciation ?\ ; première classe
Synonymes
Dérivés
- aeternitas (« éternité »)
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « aeternus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage