aemulatus

Latin

Étymologie

Déverbal de aemulor, dérivé de aemulatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif aemulatŭs aemulatūs
Vocatif aemulatŭs aemulatūs
Accusatif aemulatum aemulatūs
Génitif aemulatūs aemulatuum
Datif aemulatūi
ou aemulatū
aemulatibus
Ablatif aemulatū aemulatibus

aemulatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Rivalité, émulation.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif aemulatus aemulată aemulatum aemulatī aemulatae aemulată
Vocatif aemulate aemulată aemulatum aemulatī aemulatae aemulată
Accusatif aemulatum aemulatăm aemulatum aemulatōs aemulatās aemulată
Génitif aemulatī aemulatae aemulatī aemulatōrŭm aemulatārŭm aemulatōrŭm
Datif aemulatō aemulatae aemulatō aemulatīs aemulatīs aemulatīs
Ablatif aemulatō aemulatā aemulatō aemulatīs aemulatīs aemulatīs

aemulatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de aemulor.

Références