adorato
Espéranto
Étymologie
- Composé de la racine ador (« adorer »), du suffixe -at- (« participe passif présent ») et de la finale -o (substantif).
 
| Temps | Passé | Présent | Futur | 
|---|---|---|---|
| Indicatif | adoris | adoras | adoros | 
| Participe actif | adorinta(j,n) | adoranta(j,n) | adoronta(j,n) | 
| Participe passif | adorita(j,n) | adorata(j,n) | adorota(j,n) | 
| Adverbe actif | adorinte | adorante | adoronte | 
| Adverbe passif | adorite | adorate | adorote | 
| Substantif actif  | 
adorinto(j,n) adorintino(j,n)  | 
adoranto(j,n) adorantino(j,n)  | 
adoronto(j,n) adorontino(j,n)  | 
| Subst. passif | adorito(j,n) adoritino(j,n)  | 
adorato(j,n) adoratino(j,n)  | 
adoroto(j,n) adorotino(j,n)  | 
| Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif | 
| Présent | adorus | adoru | adori | 
| voir le modèle “eo-conj” | |||
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | adorato \a.do.ˈra.to\  | 
adoratoj \a.do.ˈra.toj\  | 
| Accusatif | adoraton \a.do.ˈra.ton\  | 
adoratojn \a.do.ˈra.tojn\  | 
adorato \a.do.ˈra.to\
Apparentés étymologiques
- adori (mot-racine UV ) : adorer
 - adoranto : adorateur
 - adorantino : adoratrice
 - adoratino : adorée (subst.), "idole"
 
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « adorato [Prononciation ?] »
 
Références
Bibliographie
- adori sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
 - adori sur le site Reta-vortaro.de (RV)
 - Racine(s) ou affixe(s) "adori-", "-at-", "-o" présents dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
 
Italien
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe adorare | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | (masculin singulier) adorato  | |
adorato \a.dɔ.ˈra.to\
- Participe passé masculin singulier de adorare.