admiratiu
Catalan
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | admiratiu \Prononciation ?\ |
admiratius \Prononciation ?\ |
| Féminin | admirativa \Prononciation ?\ |
admiratives \Prononciation ?\ |
admiratiu \Prononciation ?\ masculin
Étymologie
- Dérivé du bas latin admirativus.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | admiratiu \ammiɾaˈtiw\ |
admiratius \ammiɾaˈtiws\ |
| Féminin | admirativa \ammiɾaˈti.βo̞\ |
admirativas \ammiɾaˈti.βo̞s\ |
admiratiu \ammiɾaˈtiw\ (graphie normalisée)
Prononciation
- languedocien : [ammiɾaˈtiw]
- rouergat : [ammiɾaˈtju]
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2