aditus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | aditŭs | aditūs | 
| Vocatif | aditŭs | aditūs | 
| Accusatif | aditum | aditūs | 
| Génitif | aditūs | adituum | 
| Datif | aditūi ou aditū | aditibus | 
| Ablatif | aditū | aditibus | 
aditŭs \Prononciation ?\ masculin 4e déclinaison
Synonymes
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : adit
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | aditus | adită | aditum | aditī | aditae | adită | 
| Vocatif | adite | adită | aditum | aditī | aditae | adită | 
| Accusatif | aditum | adităm | aditum | aditōs | aditās | adită | 
| Génitif | aditī | aditae | aditī | aditōrŭm | aditārŭm | aditōrŭm | 
| Datif | aditō | aditae | aditō | aditīs | aditīs | aditīs | 
| Ablatif | aditō | aditā | aditō | aditīs | aditīs | aditīs | 
aditus \Prononciation ?\
- Participe passé de adeo.
Références
- « aditus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 41)