adfectus

Latin

Étymologie

Déverbal de adficio, dérivé de adfectum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif adfectŭs adfectūs
Vocatif adfectŭs adfectūs
Accusatif adfectum adfectūs
Génitif adfectūs adfectuum
Datif adfectūi
ou adfectū
adfectibus
Ablatif adfectū adfectibus

adfectŭs \Prononciation ?\ masculin

  1. État (de l’âme), disposition (de l’âme).
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. (Médecine) État physique, disposition du corps, affection, maladie.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  3. Sentiment.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  4. Passion, mouvement, passionné de l’âme.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif adfectus adfectă adfectum adfectī adfectae adfectă
Vocatif adfecte adfectă adfectum adfectī adfectae adfectă
Accusatif adfectum adfectăm adfectum adfectōs adfectās adfectă
Génitif adfectī adfectae adfectī adfectōrŭm adfectārŭm adfectōrŭm
Datif adfectō adfectae adfectō adfectīs adfectīs adfectīs
Ablatif adfectō adfectā adfectō adfectīs adfectīs adfectīs

adfectus \Prononciation ?\

  1. Participe passé et déverbal de adficio.
    1. Pourvu de, doté de.
      • Beneficio adfectus.
        Object d’une faveur.
      • Virtutibus adfectis.
        Doté de vertus.
    2. Mis dans tel ou tel état, disposé.
    3. Mal disposé, atteint, affecté, affaibli.
      • Aetate adfectus.
        Atteint par l’âge.
    4. Près de sa fin, dans un état avancé.
      • Aetate adfecta.
        D’un âge à son déclin ; d’un âge avancé.

Références