adactus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | adactŭs | adactūs | 
| Vocatif | adactŭs | adactūs | 
| Accusatif | adactum | adactūs | 
| Génitif | adactūs | adactuum | 
| Datif | adactūi ou adactū | adactibus | 
| Ablatif | adactū | adactibus | 
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | adactus | adactă | adactum | adactī | adactae | adactă | 
| Vocatif | adacte | adactă | adactum | adactī | adactae | adactă | 
| Accusatif | adactum | adactăm | adactum | adactōs | adactās | adactă | 
| Génitif | adactī | adactae | adactī | adactōrŭm | adactārŭm | adactōrŭm | 
| Datif | adactō | adactae | adactō | adactīs | adactīs | adactīs | 
| Ablatif | adactō | adactā | adactō | adactīs | adactīs | adactīs | 
adactus \Prononciation ?\
- Participe passé de adigo.
Références
- « adactus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage