actuarius
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de actus (« action »), avec le suffixe -arius.
 - (Nom commun) Substantivation de l’adjectif actuarius.
 
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | actuarius | actuariă | actuarium | actuariī | actuariae | actuariă | 
| Vocatif | actuarie | actuariă | actuarium | actuariī | actuariae | actuariă | 
| Accusatif | actuarium | actuariăm | actuarium | actuariōs | actuariās | actuariă | 
| Génitif | actuariī | actuariae | actuariī | actuariōrŭm | actuariārŭm | actuariōrŭm | 
| Datif | actuariō | actuariae | actuariō | actuariīs | actuariīs | actuariīs | 
| Ablatif | actuariō | actuariā | actuariō | actuariīs | actuariīs | actuariīs | 
actuarius \Prononciation ?\ ; première classe
- Qui se meut facilement.
actuaria navis.
- navire léger.
 
 
Dérivés
- actuaria (« navire léger »)
- actuariola (« barque »)
 
 
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | actuarĭus | actuariī ou actuarī  | 
| Vocatif | actuarī | actuariī ou actuarī  | 
| Accusatif | actuarium | actuariōs | 
| Génitif | actuariī ou actuarī  | 
actuariōrum | 
| Datif | actuariō | actuariīs | 
| Ablatif | actuariō | actuariīs | 
actuarius \Prononciation ?\ masculin 2e déclinaison
Références
- « actuarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 26)