acʼhanor
Forme de préposition
| Personne | Forme |
|---|---|
| 1re du sing. | acʼhanon |
| 2e du sing. | acʼhanout |
| 3e masc. du sing. | anezhañ |
| 3e fém. du sing. | anezhi |
| 1re du plur. | acʼhanomp |
| 2e du plur. | acʼhanocʼh |
| 3e du plur. | anezho ou anezhe |
| Impersonnel | acʼhanor |
acʼhanor \a.ˈɣãː.nɔr\
- Forme conjuguée à l'impersonnel des prépositions a et eus.
Kaout damant acʼhanor an-unan.
— (Visant Fave, Notennou yezadur, Emgleo Breiz, 1998, p. 21)- Prendre soin de soi-même.
Penaos dispegañ diouzh ur sistem a wask acʼhanor ha ne ginnig deor patrom all ebet nemet hini ar servijerez ?
— (Anne Guillou, Gisèle pe ar vuhez adsavet, traduit par Herve Danielou, Ar Skol Vrezoneg - Emgleo Breiz, 1998, page 20)- Comment se détacher d’un système qui vous oppresse et qui ne vous propose aucun autre modèle que celui de la servante ?
Références
- Lukian Kergoat, Yvon Gourmelon, Francis Favereau et Martial Ménard, Yezhadur, TES, Saint-Brieuc, page 129 (réédition numérique de l'édition papier de 1989)