abiectus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | abiectus | abiectă | abiectum | abiectī | abiectae | abiectă |
| Vocatif | abiecte | abiectă | abiectum | abiectī | abiectae | abiectă |
| Accusatif | abiectum | abiectăm | abiectum | abiectōs | abiectās | abiectă |
| Génitif | abiectī | abiectae | abiectī | abiectōrŭm | abiectārŭm | abiectōrŭm |
| Datif | abiectō | abiectae | abiectō | abiectīs | abiectīs | abiectīs |
| Ablatif | abiectō | abiectā | abiectō | abiectīs | abiectīs | abiectīs |
abiectus \Prononciation ?\ masculin
- Variante de abjectus, participe passé de abiicio.
Notes
- Le ‹ j ›, absent du latin classique, traduit le ‹ i › devant une voyelle dans la tradition scholastique française. Cf. « j en latin ».