abditus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | abditus | abdită | abditum | abditī | abditae | abdită |
| Vocatif | abdite | abdită | abditum | abditī | abditae | abdită |
| Accusatif | abditum | abdităm | abditum | abditōs | abditās | abdită |
| Génitif | abditī | abditae | abditī | abditōrŭm | abditārŭm | abditōrŭm |
| Datif | abditō | abditae | abditō | abditīs | abditīs | abditīs |
| Ablatif | abditō | abditā | abditō | abditīs | abditīs | abditīs |
abditus \Prononciation ?\ (comparatif : abditior, superlatif : abditissimus)
- Participe passé de abdo (« placer hors de »)
Dérivés
Références
- « abditus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage