aaneenvoegen

Néerlandais

Étymologie

Du verbe voegen (joindre), avec l’adverbe aaneen (bout à bout).

Verbe

Présent Prétérit
ik voeg aaneen voegde aaneen
jij voegt aaneen
hij, zij, het voegt aaneen
wij voegen aaneen voegden aaneen
jullie voegen aaneen
zij voegen aaneen
u voegt aaneen voegde aaneen
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben aaneenvoegend aaneengevoegd

aaneenvoegen \Prononciation ?\ transitif

  1. Joindre, accoupler.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Prononciation

Prononciation manquante. (Ajouter)