aanbelanden
Néerlandais
Étymologie
- Composé de belanden (« tomber / se retrouver ») avec le préfixe aan (« à »).
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | beland aan | belandde aan |
| jij | belandt aan | |
| hij, zij, het | belandt aan | |
| wij | belanden aan | belandden aan |
| jullie | belanden aan | |
| zij | belanden aan | |
| u | belandt aan | belandde aan |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| zijn | aanbelandend | aanbeland |
aanbelanden \Prononciation ?\ intransitif (ergatif) (voir la conjugaison)
Synonymes
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 96,0 % des Flamands,
- 77,6 % des Néerlandais.
Prononciation
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- Pays-Bas : écouter « aanbelanden [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]