a-enep dit
Forme de locution prépositive
| Personne | Forme 1 | Forme 2 |
|---|---|---|
| 1re du sing. | em enep | a-enep din |
| 2e du sing. | ez enep | a-enep dit |
| 3e masc. du sing. | en e enep | a-enep dezhañ |
| 3e fém. du sing. | en he enep | a-enep dezhi |
| 1re du plur. | en hon enep | a-enep dimp ou a-enep deomp |
| 2e du plur. | en hocʼh enep | a-enep deocʼh |
| 3e du plur. | en o enep | a-enep dezho ou a-enep dezhe |
| Impersonnel | en enep | a-enep deor |
a-enep dit \a ˌẽ.nɛp ˈdit\
- Deuxième personne du singulier de la préposition a-enep.
Diwall bremañ, Erwan, rak daou e vimp a-enep dit !
— (Jarl Priel, Tri Devezhour evit an Eost, in Al Liamm, no 16, septembre–octobre 1949, page 51)- Prends garde maintenant, Erwan, car nous serons deux contre toi !