Trinium
Latin
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Trinium |
| Vocatif | Trinium |
| Accusatif | Trinium |
| Génitif | Triniī |
| Datif | Triniō |
| Ablatif | Triniō
|
Trinium \Prononciation ?\ neutre
- (Cours d’eau) Trigno.
Sequitur regio quarta gentium vel fortissimarum Italiae. in ora Frentanorum a Tiferno flumen Trinium portuosum, oppida Histonium, Buca, Hortona, Aternus amnis. intus Anxani cognomine Frentani, Carecini Supernates et Infernates, Iuanenses.
— (Pline, Naturalis Historia, III. 106-107)- Suit la quatrième région, qui comprend les nations peut-être les plus braves de l'Italie. Sur la côte, à partir du Tiferne, chez les Frentans, le fleuve Trinium, riche en ports ; les villes d'Histonium, de Buca, d'Ortona, le fleuve Aterne ; dans l'intérieur des terres, les Anxans Frentans, les Carentins d'en haut et d'en bas, les Lanuenses. — (traduction)
Synonymes
- Trinius
Voir aussi
- Trinius sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « Trinium », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage