Thessalus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Θεσσαλός, Thessalós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Thessalus | Thessală | Thessalum | Thessalī | Thessalae | Thessală |
| Vocatif | Thessale | Thessală | Thessalum | Thessalī | Thessalae | Thessală |
| Accusatif | Thessalum | Thessalăm | Thessalum | Thessalōs | Thessalās | Thessală |
| Génitif | Thessalī | Thessalae | Thessalī | Thessalōrŭm | Thessalārŭm | Thessalōrŭm |
| Datif | Thessalō | Thessalae | Thessalō | Thessalīs | Thessalīs | Thessalīs |
| Ablatif | Thessalō | Thessalā | Thessalō | Thessalīs | Thessalīs | Thessalīs |
Thessalus \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « Thessalus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage