Thaddaeus
: Thaddæus
Anglais
Étymologie
- Du latin Thaddaeus.
Prénom
| Invariable |
|---|
| Thaddaeus \ˈθæd.ɪəs\ ou \ˈθæd.i.əs\ |
Thaddaeus \ˈθæd.ɪəs\ ou \ˈθæd.i.əs\
Variantes orthographiques
- Thaddeus (Plus courant)
- Thaddæus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Θαδδαῖος, Thaddaîos.
Nom commun
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Thaddaeus |
| Vocatif | Thaddaee |
| Accusatif | Thaddaeum |
| Génitif | Thaddaeī |
| Datif | Thaddaeō |
| Ablatif | Thaddaeō
|
Thaddaeus masculin singulier
- Thaddée.
Et convocatis duodecim discipulis suis, dedit illis potestatem spirituum immundorum, ut ejicerent eos, et curarent omnem languorem, et omnem infirmitatem.
— (Vulgata, Matthaeus, 10)
Duodecim autem Apostolorum nomina sunt haec. Primus, Simon, qui dicitur Petrus: et Andreas frater ejus,
Jacobus Zebedaei, et Joannes frater ejus, Philippus, et Bartholomaeus, Thomas, et Matthaeus publicanus, Jacobus Alphaei, et Thaddaeus,
Simon Chananaeus, et Judas Iscariotes, qui et tradidit eum.- Ayant assemblé ses douze disciples, Jésus leur donna puissance sur les esprits impurs pour les chasser, et pour guérir toute maladie et toute infirmité. Or voici les noms des douze apôtres : Le premier, Simon, appelé Pierre, et André son frère ; Jacques, fils de Zébédée, et Jean son frère ; Philippe et Barthélemi ; Thomas et Matthieu le publicain ; Jacques, fils d’Alphée, et Thaddée ; Simon le Zélé, et Judas Iscariote, qui le trahit. — (traduction)
Prononciation
- \tʰadˈdae̯.us\, [t̪ʰäd̪ˈd̪äe̯ʊs̠] (Classique)
- \tadˈde.us\, [t̪äd̪ˈd̪ɛːus] (Ecclésiastique)