Teutonicus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Teutonicus | Teutonică | Teutonicum | Teutonicī | Teutonicae | Teutonică | 
| Vocatif | Teutonice | Teutonică | Teutonicum | Teutonicī | Teutonicae | Teutonică | 
| Accusatif | Teutonicum | Teutonicăm | Teutonicum | Teutonicōs | Teutonicās | Teutonică | 
| Génitif | Teutonicī | Teutonicae | Teutonicī | Teutonicōrŭm | Teutonicārŭm | Teutonicōrŭm | 
| Datif | Teutonicō | Teutonicae | Teutonicō | Teutonicīs | Teutonicīs | Teutonicīs | 
| Ablatif | Teutonicō | Teutonicā | Teutonicō | Teutonicīs | Teutonicīs | Teutonicīs | 
Teutonicus \teu̯.ˈto.ni.kus\
- Teutonique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Références
- « Teutonicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage