Tarraconensis
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Tarraconensis | Tarraconensis | Tarraconense | Tarraconenses | Tarraconenses | Tarraconensia | 
| Vocatif | Tarraconensis | Tarraconensis | Tarraconense | Tarraconenses | Tarraconenses | Tarraconensia | 
| Accusatif | Tarraconensem | Tarraconensem | Tarraconense | Tarraconenses | Tarraconenses | Tarraconensia | 
| Génitif | Tarraconensis | Tarraconensis | Tarraconensis | Tarraconensium | Tarraconensium | Tarraconensium | 
| Datif | Tarraconensi | Tarraconensi | Tarraconensi | Tarraconensibus | Tarraconensibus | Tarraconensibus | 
| Ablatif | Tarraconensi | Tarraconensi | Tarraconensi | Tarraconensibus | Tarraconensibus | Tarraconensibus | 
Tarraconensis \Prononciation ?\
- De Tarragone.
- Hispaniae ulterioris […] universa provincia dividitur in conventus VII, Carthaginiensem, Tarraconensem, Caesaraugustanum, Cluniensem, Asturum, Lucensem, Bracarum. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia, III)- Espagne ultérieure […] la province entière est divisée en sept juridictions : Carthagène, Tarragone, Saragosse, Clunia, Asturies, Lugo et Braga.
 
 
Dérivés dans d’autres langues
- Espagnol : Tarraconense, tarraconense
- Français : Tarraconaise