Socraticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Σωκρατικός, Sôkratikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Socraticus | Socratică | Socraticum | Socraticī | Socraticae | Socratică |
| Vocatif | Socratice | Socratică | Socraticum | Socraticī | Socraticae | Socratică |
| Accusatif | Socraticum | Socraticăm | Socraticum | Socraticōs | Socraticās | Socratică |
| Génitif | Socraticī | Socraticae | Socraticī | Socraticōrŭm | Socraticārŭm | Socraticōrŭm |
| Datif | Socraticō | Socraticae | Socraticō | Socraticīs | Socraticīs | Socraticīs |
| Ablatif | Socraticō | Socraticā | Socraticō | Socraticīs | Socraticīs | Socraticīs |
Socraticus \Prononciation ?\
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | Socraticus | Socraticī |
| Vocatif | Socratice | Socraticī |
| Accusatif | Socraticum | Socraticōs |
| Génitif | Socraticī | Socraticōrum |
| Datif | Socraticō | Socraticīs |
| Ablatif | Socraticō | Socraticīs |
Socraticus \Prononciation ?\ masculin
- Philosophe socratique.
Références
- « Socraticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage