Siculus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Σικελός, Sikelós.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | Siculus | Siculī |
| Vocatif | Sicule | Siculī |
| Accusatif | Siculum | Siculōs |
| Génitif | Siculī | Siculōrum |
| Datif | Siculō | Siculīs |
| Ablatif | Siculō | Siculīs |
Siculus \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : Sicelis)
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Siculus | Siculă | Siculum | Siculī | Siculae | Siculă |
| Vocatif | Sicule | Siculă | Siculum | Siculī | Siculae | Siculă |
| Accusatif | Siculum | Siculăm | Siculum | Siculōs | Siculās | Siculă |
| Génitif | Siculī | Siculae | Siculī | Siculōrŭm | Siculārŭm | Siculōrŭm |
| Datif | Siculō | Siculae | Siculō | Siculīs | Siculīs | Siculīs |
| Ablatif | Siculō | Siculā | Siculō | Siculīs | Siculīs | Siculīs |
Siculus \Prononciation ?\
Références
- « Siculus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage