Sardous
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Σαρδῷος, Sardôos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Sardous | Sardoă | Sardoum | Sardoī | Sardoae | Sardoă |
| Vocatif | Sardoe | Sardoă | Sardoum | Sardoī | Sardoae | Sardoă |
| Accusatif | Sardoum | Sardoăm | Sardoum | Sardoōs | Sardoās | Sardoă |
| Génitif | Sardoī | Sardoae | Sardoī | Sardoōrŭm | Sardoārŭm | Sardoōrŭm |
| Datif | Sardoō | Sardoae | Sardoō | Sardoīs | Sardoīs | Sardoīs |
| Ablatif | Sardoō | Sardoā | Sardoō | Sardoīs | Sardoīs | Sardoīs |
Sardous \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « Sardous », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage