Santonus
Latin
Étymologie
- Voir Santones (« Santons »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Santonus | Santonă | Santonum | Santonī | Santonae | Santonă | 
| Vocatif | Santone | Santonă | Santonum | Santonī | Santonae | Santonă | 
| Accusatif | Santonum | Santonăm | Santonum | Santonōs | Santonās | Santonă | 
| Génitif | Santonī | Santonae | Santonī | Santonōrŭm | Santonārŭm | Santonōrŭm | 
| Datif | Santonō | Santonae | Santonō | Santonīs | Santonīs | Santonīs | 
| Ablatif | Santonō | Santonā | Santonō | Santonīs | Santonīs | Santonīs | 
Santonus \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « Santonus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage