Quintilianus
Latin
Étymologie
- De Quintilius avec le suffixe -anus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Quintilianus | Quintiliană | Quintilianum | Quintilianī | Quintilianae | Quintiliană | 
| Vocatif | Quintiliane | Quintiliană | Quintilianum | Quintilianī | Quintilianae | Quintiliană | 
| Accusatif | Quintilianum | Quintilianăm | Quintilianum | Quintilianōs | Quintilianās | Quintiliană | 
| Génitif | Quintilianī | Quintilianae | Quintilianī | Quintilianōrŭm | Quintilianārŭm | Quintilianōrŭm | 
| Datif | Quintilianō | Quintilianae | Quintilianō | Quintilianīs | Quintilianīs | Quintilianīs | 
| Ablatif | Quintilianō | Quintilianā | Quintilianō | Quintilianīs | Quintilianīs | Quintilianīs | 
Quintiliānus \Prononciation ?\
- De Quintilius.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Nom propre
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | Quintiliānus | Quintiliānī | 
| Vocatif | Quintiliāne | Quintiliānī | 
| Accusatif | Quintiliānum | Quintiliānōs | 
| Génitif | Quintiliānī | Quintiliānōrum | 
| Datif | Quintiliānō | Quintiliānīs | 
| Ablatif | Quintiliānō | Quintiliānīs | 
Quintilianus \Prononciation ?\ masculin
- Quintilien.
- Marcus Fabius Quintiliānus. - La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
 
Voir aussi
- Marcus Fabius Quintilianus sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « Quintilianus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage