Priapeius
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Πριάπειος, Priápeios (« de Priape »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Priapeius | Priapeiă | Priapeium | Priapeiī | Priapeiae | Priapeiă |
| Vocatif | Priapeie | Priapeiă | Priapeium | Priapeiī | Priapeiae | Priapeiă |
| Accusatif | Priapeium | Priapeiăm | Priapeium | Priapeiōs | Priapeiās | Priapeiă |
| Génitif | Priapeiī | Priapeiae | Priapeiī | Priapeiōrŭm | Priapeiārŭm | Priapeiōrŭm |
| Datif | Priapeiō | Priapeiae | Priapeiō | Priapeiīs | Priapeiīs | Priapeiīs |
| Ablatif | Priapeiō | Priapeiā | Priapeiō | Priapeiīs | Priapeiīs | Priapeiīs |
Priapeius \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « Priapeius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage