Picentinus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Picentinus | Picentină | Picentinum | Picentinī | Picentinae | Picentină | 
| Vocatif | Picentine | Picentină | Picentinum | Picentinī | Picentinae | Picentină | 
| Accusatif | Picentinum | Picentinăm | Picentinum | Picentinōs | Picentinās | Picentină | 
| Génitif | Picentinī | Picentinae | Picentinī | Picentinōrŭm | Picentinārŭm | Picentinōrŭm | 
| Datif | Picentinō | Picentinae | Picentinō | Picentinīs | Picentinīs | Picentinīs | 
| Ablatif | Picentinō | Picentinā | Picentinō | Picentinīs | Picentinīs | Picentinīs | 
Picentinus \Prononciation ?\
- Des Picentins.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
 
Dérivés dans d’autres langues
- Italien : picentino
 
Références
- « Picentinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage