Phrygius
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Φρύγιος, Phrygios (« phrygien »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Phrygius | Phrygiă | Phrygium | Phrygiī | Phrygiae | Phrygiă |
| Vocatif | Phrygie | Phrygiă | Phrygium | Phrygiī | Phrygiae | Phrygiă |
| Accusatif | Phrygium | Phrygiăm | Phrygium | Phrygiōs | Phrygiās | Phrygiă |
| Génitif | Phrygiī | Phrygiae | Phrygiī | Phrygiōrŭm | Phrygiārŭm | Phrygiōrŭm |
| Datif | Phrygiō | Phrygiae | Phrygiō | Phrygiīs | Phrygiīs | Phrygiīs |
| Ablatif | Phrygiō | Phrygiā | Phrygiō | Phrygiīs | Phrygiīs | Phrygiīs |
Phrygius \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « Phrygius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage